Katma değer vergisi hesaplayıcısı
KDV, malların fiyatına dahil edilen bir katma değer vergisidir. Pratikte şöyle görünür: Bir alıcı bir ürün için ödeme yaptığında, hem ürün hem de KDV için ödeme yapar. Satıcı, malın parasını kendisine saklar ve katma değer vergisi miktarını devlete verir.
KDV, hem satıcının hem de alıcının günlük yaşamına o kadar nüfuz etti ki, neredeyse fark etmiyoruz. Elbette, mali tablolarla karşılaşana kadar, KDV hesaplama becerisinden vazgeçilemez.
KDV nasıl ortaya çıktı
Vergilerin (bu kavramın genel anlamıyla) ortaya çıkış tarihi maalesef bilinmiyor. Vergilerin devlet kavramının ortaya çıkışıyla birlikte geldiğini varsayabiliriz. Buradaki ilke basittir: Bir kişi çalışır ve mülkünün, ailesinin ve zanaatının güvenliği için korkmaz - bu ona devlet tarafından garanti edilir. Ancak bu hizmet için ödeme yapmanız gerekiyor ve işte burada vergiler devreye giriyor.
Tüm zamanların ve insanların en yaygın zanaatlarından biri ticaretti. Doğal olarak devlet de bu karlı işten her zaman payına düşeni almak istemiştir. Ancak tüccarlar anlayışlı insanlardır, bu nedenle ticaret işlemlerinin çoğu devletin gözünün görmediği yerlerde yapılırdı. Bu konuda bir şeyler yapılması gerekiyordu. İlk akla gelen vergi yükünün satıcıdan tüketiciye kaydırılması oldu. Nüfusun bu kategorisinden vergi almak çok daha kolay.
KDV'nin artık bildiğimiz şekliyle ortaya çıkmasının ilk ön koşulları Almanya'da ortaya çıktı. Yıl 1919'du, Alman sanayici Wilhelm von Siemens için pek uygun bir zaman değildi. Az önce büyük kayıplar yaşamıştı ve tüm finansal masrafları korumasız bir alıcıya yüklemek için kurnazca bir plan yaptı. Bu arada, Siemens'in uygulamaya vakti olmayan KDV projesi böyle doğdu - zengin sanayici gitmişti. Ama dedikleri gibi, işi devam etti.
Fransız finansör Maurice Loret, katma değer vergisi fikrini yeniden canlandırdı. 1954'te hükümetine "tekerleği yeniden icat etmeye" gerek olmadığını ve kişinin eyalette satılan her şeyin vergilendirilebileceği ve satıcının değil vergilendirilebileceği Siemens fikrini kullanabileceğini hatırlattı. aslında alıcı ödeyecektir.
Fikir coşkuyla karşılandı, ancak Fransa'nın pragmatik hükümeti buna oldukça temkinli yaklaştı: Başlangıçta, KDV'yi getirme uygulaması Fransız kolonilerinden biri olan Fildişi Sahili'nde uygulandı. Ve deneyin olumlu sonucunun ardından Fransa'da KDV'nin kendisi başlatıldı.
Vergi tahsilatı da dahil olmak üzere komşuların deneyimlerini incelerken, komşular Fransa'yı takip etti ve zamanımıza kadar, katma değer vergisi tahsilat planı dünyanın 137 ülkesinde şimdiden kök salmıştı.
İlginç gerçekler
- Kanada ve ABD gibi bazı ülkelerde KDV yoktur, ancak neredeyse tümünde satış vergisi vardır. Zengin doğal kaynaklara sahip Arap ülkeleri de KDV olmadan başa çıkıyor: Umman, Kuveyt, Bahreyn, Katar.
- Almanya'da, 18. yüzyılda Saksonya'da KDV'nin bir benzeri kullanılmaya başlandı.
- En yüksek KDV: Macaristan, Danimarka, Norveç, İsveç ve İzlanda (%24,5 ile %27 arasında değişmektedir).
- En düşük KDV: Jersey, Malezya, Singapur, Panama ve Dominik Cumhuriyeti'nde (%3'ten %6'ya)
- Bazı analistler KDV'yi "küresel bir komplonun" bir parçası olarak görüyor.
- Bazı ülkelerde (50'den fazla vardır), vergisiz bir sistem vardır - özel bir mağazadan mal satın alırken KDV iadesi. Sistem yurt dışında ikamet edenler için geçerlidir, yurt dışına çıkışta para iadesi alınabilir.
- Birçok ülkede KDV, devlet bütçesinin belkemiğidir. Örneğin, Fransa'daki vergi gelirleri, ülkenin toplam GSYİH'sının %46'sından fazlasını oluşturmaktadır. Bu tutarın önemli bir kısmı katma değer vergisinden elde edilmektedir.
Gezegenimizdeki ülkelerde katma değer vergisinin aktif olarak dağıtılması, sistemin etkili olduğunun kabul edildiğinin kanıtıdır. Devletin ekonomik refahını KDV miktarına göre yargılamak her zaman mümkün değildir, ancak onaylanan KDV oranının kesinlikle belirli bir anlamı vardır.